FAQ

Termin „marihuana medyczna” obejmuje kwiaty konopi indyjskich i wyciągi z konopi indyjskich, a także leki wytwarzane ze składników konopi indyjskich, które spełniają wymagania Farmakopei Europejskiej. Uprawa, hodowla i przetwarzanie roślin konopi indyjskich przeznaczonych do użytku medycznego podlega surowym wymogom jakości wytycznym UE GMP.

Marihuana jako lek może być przepisywana wyłącznie na podstawie wydanej przez lekarza prowadzącego recepty na środki znieczulające.

W Polsce jest to możliwe od 2017 roku.

Główne składniki czynne konopi - kannabinoidy - działają przede wszystkim poprzez receptory CB1 i CB2 układu endokannabinoidowego (ECS) organizmu, modulując uwalnianie licznych neuroprzekaźników. Ma to wpływ na między innymi:

• odczuwanie bólu
• apetyt
• trawienie
• sprawność pamięci
• układ sercowo-naczyniowy
• motorykę i napięcie mięśniowe
• skórę
• układ odpornościowy
• wzrost kości
• neurogenezę

Ponieważ receptory kannabinoidowe znajdują się w całym organizmie, spektrum potencjalnych wskazań dla leków na bazie kannabinoidów jest bardzo szerokie.

Medyczna marihuana jest stosowana jako terapia modyfikująca przebieg choroby, której celem jest uwolnienie od cierpienia przy jednoczesnej poprawie funkcjonowania i ogólnej jakości życia pacjenta. Może być pomocna w kontrolowaniu pierwotnych i wtórnych objawów różnych schorzeń, a zatem może być postrzegana jako terapia modyfikująca przebieg choroby.

Leki na bazie konopi działają zarówno na poziomie fizycznym, jak i psychologicznym:

• Poprawiają nastrój
• Zmniejszają dolegliwości bólowe
• Rozluźniają mięśnie
• Rozszerzają oskrzela
• Zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe
• Wspomagają apetyt / hamują mdłości

Marihuana medyczna jest w Polsce zdefiniowana jako „surowiec farmaceutyczny do wytwarzania leków i farmaceutyków na receptę”.

W Polsce marihuana medyczna nie podlega jeszcze refundacji w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych.

Po wizycie zarówno u lekarza, jak i w aptece, powinniście zostać z następującymi przedmiotami:

• Kopią recepty (nie wszystkie apteki wykonują je same z siebie, w niektórych trzeba o to poprosić)
• Lekarstwem w aptecznym, próżniowo-zamykanym pojemniku
• Zaświadczeniem od lekarza, który wystawił receptę, o zaleceniu terapii medycznymi konopiami (nie jest wymogiem, lecz zaleceniem)
• Instrukcjami odnośnie dawkowania (osobny papierek dołączany do pojemnika z marihuaną — opcjonalnie)

Oprócz tego, polecamy przechowywać wszystkie otrzymane dokumenty w jednym miejscu, najlepiej zalaminowane, bo zakładamy, że z lekarstwem będziecie się też przemieszczać. Do kompletu dokładamy dowód osobisty, który w połączeniu ze skanem recepty stanowi oficjalny dowód na to, że jest to Wasz lek.

Susz trzeba bezwzględnie trzymać w pojemniku z apteki, najlepiej zawiniętym taśmą bądź innym materiałem, który ochroni etykietę przed starciem się; etykieta jest ważna, ponieważ znajduje się tam nazwa leku Cannabis Sativa L.

Zasady przechowywania – w warunkach domowych należy susz przechowywać w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu.

Leki konopne i opioidy rozwijają synergię, gdy są przyjmowane jednocześnie, co może prowadzić do ograniczenia stosowanych dawek opioidów. Ponadto można spodziewać się bardziej korzystnego profilu działań niepożądanych przy ich łącznym stosowaniu, co może pozytywnie wpłynąć na przestrzeganie zaleceń.

Dawkowanie preparatów na bazie konopi jest kwestią indywidualną i w związku z tym najczęściej pacjent sam miareczkuje sobie lek. Dawkowanie konopi można w skrócie opisać „start low and go slow”, co oznacza, że zaczyna się od najmniejszej dawki ( np. 100 mg suszu) i stopniowo ją zwiększa. Przy czym należy utrzymywać najniższą skuteczną dawkę.

Pacjenci i /lub ich bliscy (szczególnie na początku terapii) powinni prowadzić notatki, np. w postaci dzienniczka . Informacje zawarte w dzienniczku pomogą ocenić pacjentowi i/lub jego bliskim oraz lekarzowi poprawność i skuteczność terapii. Umożliwią także identyfikację i eliminację ewentualnych problemów.

Pierwsza dawka powinna zostać przyjęta wieczorem, najlepiej w obecności osoby towarzyszącej. Zalecenie to wynika z faktu, że nie wiemy jaka będzie reakcja pacjenta, co więcej pierwsze przyjęcie może być nieprzyjemne, np. mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca lub lęki.